Voelen, horen, ruiken zijn dan ook de zintuigen waar jij je eerste kennismaking mee zal maken, het zien volgt pas enige tijd later... eerst wat vaag en daarna zie je contrast, licht ne donker, dan wat kleur en steeds ga je scherper zien en uiteindelijk krijg je het bewegende beeld van jou vader en moeder echt te zien!
Omdat jou wereld, al zo veel groter is, toch ook nog zo klein zal blijven, ben je volledig op je ouders gericht, je voelt en merkt iedere (gedrags)verandering bij hen dan ook op. Dit is nieuw, en hier reageer jij dan ook nieuw op. Niet omdat je begrijpt wat je doet, je weet wel hoe je de dingen moet doen die je laat zien, anders had je ze natuurlijk ook niet kunnen laten zien. Maar bewust bedenken en handelen om daardoor iets te bereiken of voor elkaar te kunnen krijgen, kunnen jou mooie leerbare hersentjes simpelweg gewoon nog niet.
Ook ben jij heel erg goed in de dingen na doen die je voor worden gedaan, niet alleen lichamelijk maar ook waarvan jou ouders niet eens weten dat jij ze kan zien... je bent als het ware hun spiegel! Wauw wat ben jij toch een bijzonder wezentje, wat ben je sterk, nieuwsgierig, dapper en veerkrachtig! Blijf vooral lekker wie je bent! ik weet dat dit lastig gaat zijn voor je, je ziet en leert van alles om je heen. je gaat pijn ervaren in je lijf maar ook alleen op een plek waar alleen jij bij kan komen en kan voelen. wat alleen jij voelt, voel jij alleen... niemand anders dit kan zien laat staan ook voelen.... dit wil je wel graag delen, je wilt misschien wel hulp bij deze nieuwe gevoelens. Het ding dat communiceren heet, wordt je wel heel moeilijk gemaakt zo, hoe moet je duidelijk gaan maken aan je ouders wat je voelt en wat je nodig hebt als je dit gewoonweg niet kan, je kan het niet aanwijzen of laten zien, praten kan je nog niet en dan?! Je probeert het natuurlijk wel want zo moedig ben jij wel, maar er wordt onbewust aan voorbij gelopen omdat je ouders je uitingen wel zien, dit is jou manier van communiceren geworden, de tranen worden getroost maar je pijn of angst wordt niet gevoelt, het voelt zo fijn al die liefde! Toch merk je dat die liefde alleen maar je tranen verzacht, maar niet jou behoeftes worden gehoord! weet dat jou ouders doen wat ze kunnen, met al hun liefde! heb geduld, blijf volhouden want er komt een dag dat jij het ze helder kan maken!
Jou hele zijn bestaat uit liefde en alles wat je doet en ervaart is nieuw en in de eerste fase van jou leventje doe jij alleen het geen waarvan dat jij voelt dat dit nodig is om gezien en gehoord te worden! Je weet immers niet beter, want je hebt verder nog geen levenservaring! eigenlijk kan je gerust zeggen dat alles wat je doet, jou manier van communiceren eigenlijk voelt voor jou als van levensbelang. Weet dat jou ouders ook opnieuw zijn geboren met jou komst, ook voor hen staat er ineens een nieuw leven op ze te wachten, ook al keken ze hier zo naar uit! als het echt wordt, blijken ze net zo veel te mogen leren als jij! ik zal je dan ook een geheimpje verklappen, dankzij jou gaan zij de meest mooiste, liefdevolste en soms wat confronterende groei door! jij maakt dat ze een beter mens willen en gaan worden, onthoud dat goed klein wondertje!
Het lukt je gewoon nog even niet om jezelf duidelijk te kunnen maken en hierdoor raak jij gewoon gefrustreerd. hierdoor handel en reageer jij eigenlijk helemaal niet wilt zoals je eigenlijk had gewild. Weet dat je liefde volle ouders ook maar hun best doen, zoekende zijn hoe zij er het beste voor jou kunnen zijn! Ik weet dat jij hun niet expres onzeker wilt maken, of dat je het leuk vind om ze wakker te houden of graag hard en lang huilt om je zin door te drammen zoals je ze dit wel eens hebt horen zeggen. Eigenlijk ervaar je ergens in je lijfje constant een enorme pijnscheut wat je probeerde te vertellen of eigenlijk probeer je te vertellen dat je het te donker vind overdag en graag een klein streepje zonlicht in je kamer hebt zodat je het verschil kan zien tussen dag en nacht. Of dat je niet kan slapen omdat je te weinig geluiden om je heen hebt, met wat achtergrond geluiden kom jij gewoon wat beter tot rust. Of wil jij gewoon graag je dekentje wat strakker om je lijf omdat die ongecontroleerde bewegingen van je armen en benen je wakker houden! of wil je alleen maar vertellen dat je liever op je buik slaapt omdat jij je dan meer geborgen voelt.... Lief klein mensje, je vader en moeder gaan dit voor je leren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten