28 maart 2022

Ik twijfelde, mijn hart maakte geen sprongetje meer....


 

Wow! 

Al een paar dagen voel ik enige tot ernstige twijfel over de visie en missie van mijn Nobee.
 Mijn hart maakte niet meer het bekende sprongetje , m'n buik voelde geen kriebeltje meer , mijn ogen kregen niet meer die twinkeling.. 

Ik heb het universum, mijn gidsen gevraagd om een teken en daarna heb ik het los gelaten en ben ik andere dingen gaan doen!

Dankbaar en gelukkig dat ik dit gedaan heb want vanmorgen begon het universum mij de weg te wijzen!

Nadat ik Lyna naar school bracht, werd ik onderweg naar huis aangesproken , door een mooi klein mannetje hij wilde wel even weten of ik ook een juf was en waar? dan wilde hij daar ook wel even heen komen!

Ineens voelde ik weer een beetje waar mijn hart naar verlangde...

Mijn aandacht ging eerst nog even uit naar de dagelijkse taakjes, eenmaal thuis kon de laptop ook weer aan want ik had mij ingeschreven voor (wéér) een online masterclass....

De hoop om net even dat 'iets' te horen waarvan ik weer 'aan' zou gaan... ondertussen komen er allemaal ideeën in mij op en schrijf de notitie's in m'n telefoon goed vol met allemaal onderwerpen, ideeën waarvan ik weer dat sprongetje in mn hart ervaar, ook vulde mijn buik zich steeds voller met die vlinderachtige kriebels! (net zoals nu als ik dit bericht schrijf!)
 
lekker aan het creëren in mn creatie bubbel wordt mijn oog getrokken naar de klok.....
Ik kijk naar de klok en schrik, ineens krijg ik de ingeving dat er een vragen uurtje is met 1 van de coaches waarvan ik een training volg! Snel ingelogd in de hoop nog iets mee te kunnen krijgen....
pppfff...

geloof het of niet, het onderwerp van gesprek was gewoon precies het geen waarmee ik mijn notitie's net mee vol had geschreven , het universum heeft mij weer een pracht cadeau gegeven! een bevestiging van mijn twijfel! zo dankbaar en blij dat ik weet welke kant ik op ga met Nobee, ik zie in eens allemaal mogelijkheden, begrijp in eens waar ik kan verbinden!

Mijn passie zijn mijn kinderen ook 'het werken' met kinderen vooral met de allerkleinste was voor mij iets wat zo als vanzelf ging, koste mij geen moeite, gaf mij juist energie! Collega's die mij de babyfluisteraar noemde omdat ik op één of andere manier voelde wat de allerkleinste probeerde te vertellen zonder woorden! Telepathie? 14 jaar ervaring in de kinderopvang (0-4 jaar) opgedaan en met enig nieuwsgierigheid en bewondering voor de ontwikkelingen van die pracht wezens constant kunnen observeren, onderzoeken en registreren!
Tijdens mijn jeugd heb ik ervaren en mogen leren , ik wist vanaf het begin van m'n eerste zwangerschap dat ik mijn kind(eren) een opvoeding wilde geven waar ik bewuste keuzes in ging maken, liefdevol en in het hier en nu! Door de ervaring wist ik wat ik niet wilde, wat wilde ik dan wel? hier begon mijn zoektocht naar wat het beste bij mij en ons paste, veel tijd besteed aan activiteiten en oefeningetjes op te zoeken bij het thema wat er bij ons thuis speelde of op de groep waar ik werkte!
Hier geniet ik nu nog van! en ik weet dat dit van waarde kan zijn voor andere ouders die hier zoekende in zijn, dit is wel gebleken tijdens die 14 jaar als pedagogisch medewerkster! 😉
Al met al, genoeg ervaring, kennis en kunde opgedaan in al die jaren, waardoor ik niet kon kiezen: ouders of het kind
Ik hoef ook niet te kiezen! Het kan ook gewoon en en!
360 graden ondersteuning! ondersteuning voor het hele gezin, die liefdevolle ouders EN Hun volmaakte kind! Cirkel-Werk omdat de liefde voor je kind oneindig is!
Wil je mij laten weten wat je dacht en voelde toen je dit berichtje las?

Liefs Mandy

Geen opmerkingen:

Een reactie posten