Het taboe van de Moederwond

De Moederwond = Taboe

Gaia vraagt ons deze Moederwond te verzorgen en te helen zodat het kan transmuteren naar onvoorwaardelijke liefde!

Waarom we juist nu worden uitgenodigd om deze wond verzorging in gang te gaan zetten is omdat dit generaties lang de oude energie dit toe liet!

 Echter bevinden we ons nu in de juiste energie om de moederwonden, te gaan verzorgen!  

Deze energie van nu, zorgt er voor dat de pijnen directe na heling transmuteren naar onvoorwaardelijke (moeder)liefde!

Dit maakt dat jij je volmaaktheid die jij bent al van af je geboorte weer zal gaan herinneren, voelen en zijn! Ook zal de verbinding met de bron weer gaan zuiveren waardoor jij de onvoorwaardelijke liefde direct uit de bron bewust zal voelen en ontvangen!  

Waarom jou moederwond verzorgen gunstig is voor Gaia is omdat dit bijdraagt aan het collectief! 

Je doet dit niet alleen voor jezelf , ook de 7 generaties na jou en de 7 generaties voor jou! (as above, so below) 

Kan je nagaan welk impact heling van 1 moederwond met zich meebrengt, laat staan 10 , 30! 

En stel je voor wat 10.000 individueel geheelde moederwonden betekend voor het collectief en dus voor Gaia?! 

Ook is het zo dat we ons volledig los kunnen 'maken' van 3D en de shift volledig te kunnen maken naar 5d is het helen van de moederwond een cruciaal onderdeel om innerlijk werk op te verrichten!

De moederwond, wordt al generaties lang, overal ter wereld, ongeacht de cultuur en geloof wordt doorgegeven van moeder op dochter dus de vrouwen lijn van jou generatie en dit generatie op generatie lang...

Omdat er taboe heerst op deze moederwond werd er in de oude energie bijna niet over gesproken omdat dit vaak te confronterend werd bevonden door de pijn en angst. Ook de schaamte dit onbewust met zich mee bracht over het feit dat dit van moeder op dochter vaak onbewust werd overgebracht en als hier bewustwording van werd gedaan, maakte dat er zo mee omgegaan werd!

Ook werd er eigenlijk niet overzien hoe de wond verzorgt moest worden en werd deze dus maar verbonden, zo goed dat 'er mee te leven' was en werd het steeds weggestopt, ontkent en genegeerd! 

De moederwond werd in de oude energie daarom nog voor lief aangenomen, geaccepteerd en is zo geïntegreerd door de jaren heen dat dit voor de meeste van ons normaal is geworden om met die onnodige effecten van de moederwond te leven!

  In het hier en nu zijn dan ook niet meer op de oude manier van verbinden wat helpt of het dragenlijk maakte, Dit komt omdat die oude manier van verbinden niet meer past in deze tijd, de moederwond bevat zware 3D energieën en een lage 3D frequentie terwijl andere delen van ons al de 4D frequentie en zelf 5D frequentie ervaren en een veel lichtere energie bevatten!

Doordat die frequenties ver uitelkaar liggen, de 4D en 5D zijn hoger zijn dan die van de 3D en maakt het net dat we eigenlijk bijna letterlijk de pleister op deze al pijnlijke moederwond er heel langzaam aan het aftrekken zijn!

De lichtwerker van deze generatie wordt dan ook gevraagd om deze moederwond liefdevol te gaan verzorgen, helen en transmuteren! dit betekend bevrijding voor jezelf en de 7 generaties voor jou en de 7 generaties na jou!

《》《》《》《》《》《》《》《》《

Wij voelen ons verplicht loyaal, trouw blijven en liefde te blijven geven aan onze geboortemoeder eigenlijk onterecht! 

De baby wordt via de geboortekanaal van de vrouw geboren en krijgt de vrouw de eervolle titel moeder die titel brengt verantwoordelijkheden met zich mee echter geen rechten! De baby daarintegen heeft haar geboortenrechten! 

Dus de onvoorwaardelijke liefde en loyaliteit die jij vanaf jou geboorte 'geeft' aan je geboortemoeder is niet haar recht en is zeker jou zeker niet jou plicht! 

Waarom ik hier zo specifiek in ben is omdat loyaliteit naar de geboorte moeder de grootste blokkade is die wordt ervaren tijdens of eigenlijk om de moederwond te gaan verzorgen en helen!

Wil je meer hier over weten? Ik vertel er a.s. donderdag om 9:30 over tijdens een Masterclass (live) en zal er ook ruimte zijn voor het stellen van vragen! 

De wet van aantrekkingskracht

'wat je uitstraalt, trek je aan!'  

Het werkt eigenlijk als een soort magneet, die trekt aan van wat jouw onderbewustzijn uitzend in 'het hier en nu' 

--> Alleen dat wat jij 'uitstraalt' kan dan ook worden opgemerkt door diezelfde trillingsfrequentie, buiten jou in 'het hier en nu' 

Alleen 2 gelijke trillingsfrequentie verstaan elkaar, daardoor zal jij ten alle tijden weer terug ontvangt van wat je 'geeft'

--> Dit betekend dus niet iets eenmaligs uitspreken! 'Ik leef vanuit liefde' en je ontvangt liefde, dit gaat iets dieper:

Dit betekend dus daadwerkelijk in het hier en nu die trillingsfrequentie te gaan uitzenden die je wilt ontvangen! 

Wanneer je onbewust je trillingsfrequentie verlaagd:

 > Gaat 'discussiëren' met de regen " aahh nee, niet weer?! Gister ook al... pffff heb ik weer voor niets m'n haren gedaan, waarom gebeurt dit mij toch altijd!?" 

> klagen over diezelfde regen bij je collega 

>mopperen over de kat van de buren die je hebt horen miauwen vannacht 

Of al die (ver)oordelende gedachtes die voorbij komen gedurende de dag: 

> Hoe gek dat loopje van je collega is

> De stem van je zus als ze enthousiast is

>Hoe die meneer in de auto, die je net iets te hard voorbij kwam in jou ogen, zijn rijbewijs ooit heeft kunnen halen? 

En dan gefrustreerd raken over 'de pech' die je maar blijft overkomen in jou?! 

Die pech waar jij je dus nu bewust van bent geworden, heb jij geïntegreerd in jouw energie systeem waardoor dit jouw waarheid is en tegelijkertijd verlaag jij hiermee dus ook je trillingsfrequentie!!

Je zend uit <--> je ontvangt en inderdaad door eerder genoemde 'gedragingen en gedachtes' zal je inderdaad een trillingsfrequentie uitzenden en dus ook terug ontvangen! 

Zonder dat jij je hier bewust van bent 'vraag' je dus om die pech door het geen wat je denkt, doet, ziet en invult en dus uitstraalt!

Dus alleen een positieve intensie zetten aan het begin van de de dag is niet genoeg! 

Het is eigenlijk een manier van leven...

  

Positieve gedachtes <--> trekt Positiviteit aan

Negatieve gedachten <--> trekt negativiteit aan

En alles wat daar tussen, voorbij en al is!

Liefs Mandy

Objectief Observeren

 

Waarom ik vind dat ‘objectief observeren’ en ‘feiten’
voor iedereen een vanzelfsprekendheid/gewoonte hoort te zijn?
Om dit goed te kunnen toelichten is het handig om te weten wat de betekenis is van deze termen.

Feit/Feiten: een gebeurtenis of omstandigheid waarvan de werkelijkheid vaststaat, doordat het ofwel zintuiglijk waargenomen ofwel instrumenteel gemeten kan worden.
-Tegenovergestelde is fictie/verzonnen

Objectief: iets is objectief als het onafhankelijk is van de waarneming of voorkeuren van mensen: als er geen interpretatie bij nodig is.
-Tegenovergestelde is subjectief.

Observeren: observeren is het bewust waarnemen van je omgeving, situatie of het handelen en het beschrijven van wat je ziet.

Objectief kijken naar bijv. een situatie (van een afstand, zonder oordeel) kan je dan ook overal toepassen! Denk bijvoorbeeld aan: jouw houding of die van een ander, het gedrag van de ander of zelfreflectie, onderlinge interacties of gebeurtenissen in het hier en nu en ook die uit het verleden!

Omdat ‘de observatiegegevens’ een zo zuiver en nauwkeurig mogelijke weergave van de werkelijkheid wenst te zijn, wil je er conclusies (keuze vanuit je ziel) aan kunnen verbinden.

Dit wordt subjectief wanneer ze een mening, een gevoel, een vermoeden of een waardeoordeel bevatten.

Objectieve (feitelijke) waarnemingen kun je checken door de observatie op te schrijven , te vertellen , zodat de andere aan de hand van jouw gegevens exact de situatie net zo feitelijk kan omschrijven.
Zonder dat er jouw mening in te ‘proeven’ is!

Objectief observeren wilt dus zeggen dat je van feiten uitgaat, en zo min mogelijk je eigen mening, gedachten of gevoelens mee laat spelen. Je observeert datgene wat je daadwerkelijk ziet, hoort, ruikt of voelt. Ga uit van de feiten en trek niet te snel conclusies.

Waarom ik er van overtuigd ben dat dit ‘DE’ manier is om los te kunnen komen van al die negatieve en belemmerende gedachtes over jezelf en over je omgeving is doordat je simpelweg alleen nog maar ‘Feitelijk waarneem’ ;)

Zo kan je alles wat je bewust waarneemt ervaren/kunnen zien zonder (ver)oordeel!
Als je er dan ook naar weet te handelen, vanuit je ziel te leven (kernwaardes)
Is de dualiteit in het hier en nu, verleden tijd!
Al zolang als ik mij weet te herinneren en dit gun ik jou ook!

Deze info is daarom ook hopelijk de bewustwording voor jou om zo jouw bewustzijn hierin te vergroten, zodat jij die hogere trillingsfrequentie ook kan gaan ervaren (5D)

Voor mij betekent dit innerlijke vrede!

Deze ‘denkwijze’ houdt je bij de feiten en zo kan je weg blijven van al dat je niet meer dient!

Al die negatieve/belemmerende gedachten en/of het veroordelen van jezelf of de ander dienen jou niet meer, ze hebben een negatief effect op jouw en je energie, jouw energetische veld , waardoor je die lagere trillingsfrequentie onnodig blijft ervaren! Hoe hard jij ook ‘werkt’!

Hopelijk zorgt deze bewustwording voor de nodige beweging in jou zodat je er ‘objectief observeren’ je eigen kan gaan maken!

Nog een voordeel van objectief observeren is dat als jij dit toepast, zal het bij dat moment van toepassen blijven!
Om de volgende reden: Je kent de feiten, handel hiernaar vanuit je ziel en je zal het daar kunnen laten waar het gebeurt is!

Note: handelen betekent verwerken, ervaren voelen, emoties, keuzes maken etc.

Je hoeft dus niet meer te overdenken, je gedachten te laten beheersen!

Als je dit combineert met het naleven van je kernwaardes , wordt het leven vanuit je ziel een makkie ;) en ontstaat er magie!

Liefs Mandy

Mijn lieve Innerlijk ik!

Soms gebeuren er dingen waarvan je weer even met de beide benen op de grond gezet wordt, ik keer dan als een schildpad terug naar binnen, ik noemde dit eerder altijd zelfbescherming! 

Na vandaag noem ik het mijn kracht!

Ik weet waar de antwoorden die ik zoek zijn te vinden, ergens in mijn onbewuste of diep in mijn bewustzijn.... door dat ik (te) veel bezig was met werk, creëren, taken lijstjes afwerken, gezinsleven, m'n bewustwording vergroten, fysieke klachten negeren, ik denk dat dit er voor de meeste van ons wel eens in sluipt... 

Dit is overigens niet een fout iets, het hoort er bij, gok ik? 😉

Bij mij wordt dit een optelsom en er zal dan een moment volgen waarin ik, soms letterlijk 🙈, gevloerd wordt waardoor ik mijn weg naar binnen weer vind! 

Eenmaal naar binnen gekeerd, voel ik de rust weer langzaam in mijn zijn komen, merk ik eigenlijk pas hoe ik naar buiten gericht bezig ben geweest en als dat moment van besef er is, komt er een soort van sterrenregen waarbij iedere vallende ster een inzicht is, een les, een aan te kijken thema, een ahaa💡

Nu dus ook! en waar ik anders ook heel tevreden ben met wat ik mij weer mag herrineringen, ging het deze keer nog een laagje dieper! Ik begreep in eens hoe het èèn het ander in stand hield, en doordat ik mijn kindertijd niet volledig en eerlijk durfde aan te kijken omdat ik dacht dat dit te pijnlijk zou zijn, besefte ik mij dat als ik dat niet zou doen ik mijzelf als kind niet de erkenning zou geven wat ze verdient! Dan zou ik mijzelf als kind en in het 'hier en nu' niet als volwaardig hebben gezien en/of serieus nemen! 

En dit zou ik allemaal instant hebben gehouden door loyaal te blijven aan diegene die mij juist in deze positie heeft gebracht! 

ik wilde haar niet wil kwetsen terwijl het innerlijk kind in mij schreeuwde om mijn aandacht. 

Zelfs als ik dit typ wis ik steeds het geen waar het eigenlijk om draait... onee nu niet meer!

Nu is mijn lieve innerlijk ik aan de beurt, ze heeft lang genoeg stil moeten zijn terwijl ze alle reden had om boos, verdriet en angst te ervaren en helemaal ook het uiten hiervan!

En niet alleen mijn innerlijk kind, dit is een patroon wat doorbroken gaat worden in de vrouwlijke kant van mijn familie lijn en niet alleen die van mij, ook die van mijn trots en de generatie na hun.....

 

Helemaal onder dit bericht zie je mijn reactie bij een filmpje, ik reageerde puur op intuïtie, zomaar, ik liet mij leiden door iets wat van binnen uit werd aan gestuurd... Ik schreef in eens waar ik uit loyaliteit nooit openbaar over sprak, het stond daar ineens gewoon geschreven.... 

Wat een inslag is dit geweest.... in de goede In van het woord.... wat een rust en liefde stroomt er weer door mijn lijf, voor mijzelf en dat lieve meisje in mij maar ook grote dankbaarheid voor mijzelf, dat ik ondanks alles mijn rug recht heb weten te houden om mijn dochters een andere toekomst en opvoeding te kunnen bieden! Pure moederliefde! Dankbaar voor het leven wat ik heb gehad om te mogen leren zodat ik kon groeien naar de Mandy die ik nu ben, als ik mij bedenk wat er nog op mij te wachten staat als ik dit daadwerkelijk geheeld en losgelaten heb?  

*zucht* 

Met verlangen kijk ik uit naar het moment na deze groei, want daar ga ik mij iets bijzonders herinneren, ik voel het aan alles! Ik ga mijn liefde en licht nog meer verspreiden, andere aanraken! 

Dankbaar voor Het Universum, mijn helpers, mijn Clavo! 💖♥️🍀

~ De reactie:

Zo waar! Onbewust 11 jaar geleden bewust de keuze gemaakt om nooit zo te gaan opvoeden als mijn eigen moeder! Zonder verwijten, wel met de wetenschap wat het met mij heeft gedaan als kind en nu vandaag de dag ben ik nog bezig met blokkades op te schonen, zelfs waarvan ik al dacht doorheen te zijn gegaan... 

Nu weet ik dat ik met die keuze een patroon heb doorbroken en ben mij bewust van het feit dat het mij is gelukt! Het blijft iedere dag bewustzijn van handelen, keuzes maken... extra als je moe bent en je wordt getriggerd door je kids... dit was eigenlijk heel stabiel en ging als vanzelf... tot ik merkte dat dit mij weer moeite koste, ik mocht weer iets gaan aankijken... en ja hoor... De les is learned! Gelijk een nieuw thema waar ik in mag duiken, aankijken, knuffelen en loslaten.... eerst even laten bezinken en beseffen wat mij als kind zijnde eigenlijk is 'aangedaan' zonder te bagatelliseren, te verzachten voor de ander, kleiner praten/denken voor mijzelf te beschermen... ik mag het voelen en accepteren dat wat er gebeurd is ook echt is gebeurd, het kind in mij mag nu boos zijn, emoties zijn wel echte dingen die je mag laten zien samen met het verdriet... nu in de liefdevolle armen van de volwassen ik, het kind in mij is veilig, ze mag zichzelf nu laten horen en zien, ik ben er voor haar als ze mij nodig heeft en als ze uitgeraasd is mag ze in mijn armen komen uitrusten , helen, we knuffelen hart tegen hart totdat onze harten samen smelten en we 1 zijn en zo kan ik weer verder! 

Haha, duidelijk een moment van inzicht... het schrijven gaat dan alsof ik het niet eens doen... heb mij er bij neergelegd dat dit mijn manier is van 'boodschappen' doorgeven, waar ik het eerder nooit had verstuurd, doe ik het nu wel! Ik geef maar gehoor aan m'n intuïtie! 😉♥️💖🙏

Volmaakt geboren...

Iedere baby wordt volmaakt geboren! Een blanco blad , onbeschreven , die klaar is om gevormd te worden voor de rest van zijn leven! een baby is vanaf de eerste periode na zijn geboorte aangewezen op zijn zijn gevoel, intuïtie want door zijn slechte zicht (bijna blind, pas met een maand of 6 ziet hij ongeveer wat wij zien!) is hij overgeleverd aan zijn andere zintuigen en dus zijn zuivere, volmaakte 'ik'!

  

Jij als ouder hebt het vermogen jouw kind aan te leren, mee te geven, wat jij maar wilt even als voorbeeld: als jij jou kind wil mee geven dat het gras blauw en de lucht groen zal hij hier ook van overtuigd zijn!

Jij bent als ouder en professional zijn grote voorbeeld , zijn leermeester , zijn informatiebron waar hij al zijn nodige informatie vandaan haalt en afleest! Alles wat jij samen met zijn omgeving voordoet en zegt neemt hij voor lief, hij zal gaan kopiëren (want hij weet immer niet beter) en alles ook als 'de' waarheid aannemen , sterker nog hij kan hier ook niet eens iets 'anders' mee want op deze leeftijd is het kinderbrein nog niet zo ver ontwikkelt dat het überhaupt de verbinding kan maken tussen de gebieden die nodig zijn voor: motivatie, oordeelsvermogen en relativeren! 

Het jonge kind zal daarom dan ook alles betrekken op zichzelf , of dit nou te recht is of niet?! zijn hersenen kunnen niet anders! Daarom is het zo van belang dat zijn omgeving enig bewustzijn creëert, alles wat hij krijgt voorgedaan kopieert hij als vanzelf , hij is hierin dan ook nog gewoon totaal afhankelijk van wat zijn ouders/broer/zus, grootouders, bij opvang en later ook op school wordt (aan)geleerd of eigenlijk wordt 'wijs gemaakt!' 

De ervaring leert dan ook dat door, eigenlijk de 'onwetendheid' en het ontbreken van Bewustzijn in de omgeving van het jonge kind , hem wordt geleerd niet meer te kunnen vertrouwen op dat wat hij ergens van binnen wel voelt, zijn intuïtie! Zo zonde en in mijn ogen ook onnodig, dat die pure en zuivere verbinding (waar vele volwassenen vandaag de dag weer naar opzoek zijn) wordt gedistantieerd van het kind, terwijl deze er al gewoon is, kant en klaar, meegegeven bij zijn geboorte en bij ieder kind! Bewustzijn houdt dit intact! 

Zonder bewustzijn in de omgeving van een baby, zal hij uiteindelijk , zonder enige weet van zijn al volmaakte 'ik' , zich gaan ontwikkelen , steeds verder bij zichzelf vandaan en daardoor ook onvolledig kunnen ontplooien , tot een stabiel en zelfverzekerd persoon, met alle gevolgen van dien! 

Kijk maar is om je heen, bij vrienden of familie, collega's of misschien herken je het wel bij jezelf al die 'struggels' die je bent tegen gekomen in je leven of nu nog mee worstelt 'in het hier en nu' daar waar de oorsprong dus ergens in de eerste 7 jaar van je leven zich bevind, is ontstaan, terwijl jij je daar misschien niet eens bewust van was/bent. 

Struggels als: het ervaren van weinig tot geen zelfvertrouwen , (extreme) woede uitbarstingen, geen eigenwaarde, laag zelfbeeld, faalangst, van binnen verdoofd voelen, het ervaren van ongezonde of geen emoties, weinig tot geen levenslust , ontbreken van zelfliefde, 'please' gedrag, terug kerende thema's in je leven , voor je gevoel je zonder rede down voelen of zolang je kan herinneren al 'zoekende' bent , angstig zijn Etc!

 

Hoe fijn was het geweest als jij was opgegroeid in een tijd waar bewustzijn al een gewoonte was? dat je al enige kennis had van je geestkracht en nu niet zo had hoeven 'vechten' om uiteindelijk op dat punt te komen dat jij je bewust wordt dat het niet 'aan jou ligt!' dat jij al gewoon volmaakt bent van af je geboorte!

Ik weet ook heel zeker dat we onze kinderen niet voor alles kunnen en hoeven te behoeden, Ik weet als geen andere hoe het is als kind je niet gehoord en/of onbegrepen te moeten voelen, je afgewezen voelt alleen maar omdat mijn omgeving 'onwetend' was van wat er in mijn binnenwereld zich afspeelde, bewustzijn niet binnen handbereik lag! Was dit wel het geval , weet ik zeker dat door bewustzijn het nodige begrip was ontstaan en mij een het meeste van mijn struggels, mijn verdriet, pijn, onzekerheden en zelfmedelijden had doen voorkomen!  

Ik heb 360` gradenperspectief vanuit het perfectief van 'het onbegrepen' kind - vanuit het perspectief als moeder van 2 dochters met ieder haar 'label' - vanuit de professional met 14 jaar ervaring in de kinderopvang! Door deze 360` gradenperspectief en mijn nodige 'kennis en kunnen' kan ik spreken en bewustzijn creëren voor het dan nog 'onbegrepen' kind waardoor de onwetendheid wordt omgebogen naar bewustzijn en begrip zodat het kind zich begrepen, gehoord, gezien en gelukkig voelt en tevreden kan zijn met wij hij is en wat hij kan! Dit verdient toch ieder kind?! De tijd van nu is al onstabiel, laten wij er voor zorgen dat onze kinderen weten dat ze op zichzelf en hun bewustzijn kunnen vertrouwen!

Liefs Mandy

Mijn gedachtes gingen er weer eens vandoor...

Ik heb door de stilgeboorte van Clavo een gedwongen spiegel voor gehouden gekregen. Deze spiegel deed echt alleen waar hij zelf zin in had. 

Hij hield gewoonweg nergens rekening mee, behalve met zichzelf. Deze gedwongen spiegel verscheen te pas en te onpas, gewoon ongevraagd en vooral ongewenst! Deze spiegel vond het nodig om zich te laten zien op de meest bizarre en onlogische momenten. Het begon er op te lijken dat deze spiegel, op een nogal irritante manier, een samenwerking wilde afdwingen.

 Een samenwerking die ook nooit 'op vrij willige basis' kan ontstaan. Deze spiegel zal toch ook wel begrijpen dat er niemand is, die vrijwillig geconfronteerd wilt worden met een nogal intimiderend zelfbeeld? De nogal treurige weerspiegeling van het spiegelbeeld van de persoon in kwestie (ik) zal dan in eens zichtbaar worden! Zo'n spiegelbeeld zal ten alle tijden worden gemeden! Er is niemand die gewoon even de aller slechtste versie van zichzelf onder ogen wil komen!

 Er is niemand die vrijwillig naar zo'n verscheurd spiegelbeeld van zichzelf wil kijken! 

Die confronterende weerspiegeling, zal het meest confronterende spiegelbeeld geven aan de persoon die gedwongen voor de spiegel wordt gezet. Wat de persoon in kwestie dan onder ogen krijgt, is in mijn beleving het meest hartverscheurende zelfbeeld die hij ooit van zich zelf te zien krijgt! Dit beeld staat dan ook voor de rest zijn leven op zijn netvlies gebrand!

 Door een gedwongen spiegel voorgehouden te krijgen, kon ik niets anders dan kijken naar dat spiegelbeeld, mijn spiegelbeeld! De staat waarin ik mijn zelfbeeld zag was ik door in shock. Ik verstarde compleet, ik kon geen woorden meer uitspreken en voelde ik mijn lichaam aan de grond genageld worden. Dit maakte het onmogelijk voor mij om er tegen in te gaan of te vluchtten. Daar werd ik ineens, zomaar gedwongen om te kijken naar mijn gebroken ziel! Al haar angsten zouden zichtbaar worden, de ergste pijnen worden weer naar de oppervlakte gezogen ook zouden die kwellende frustraties weer de kop opsteken en die bodemloze put van intense verdriet wordt weer open gebroken, die wilt niet gezien wilt worden. Ik denk dat een gebroken ziel nooit het nut zal gaan inzien van zijn eigen, trieste, spiegelbeeld er totaal niet van inziet vrijwillige een spiegelconfrontatie aan zou gaan! 

Dus waarom op deze manier dit dan afdwingen? uit mijzelf zou ik nooit naar zo'n spiegelbeeld gaan staan kijken! Ik zit zo niet te wachten op een weerspiegeling van mijn gebroken ziel. 

Lukt het mij een periode deze spiegel te negeren door die rouwende emoties, gaat het dan eindelijk een keer een dagje iets minder klote, springt die spiegel weer uit het niets zo voor mijn voeten waardoor ik wel weer moet vluchten, terwijl ik weg ren zie ik toch een glimp van mijn treurige spiegelbeeld, wat ik opvang kan ik niet beschrijven. Bedankt hoor spiegel! Je snapt zelf ook wel dat deze weerspiegeling van mijzelf nu voor de rest van mijn leven op mijn netvlies staat gebrand, laat mij gewoon met rust!

Toch loop ik onbewust terug naar die spiegel en ga de confrontatie aan met wat ik zie, ik voel daar ineens compassie, ik wil haar troosten! Maar dat ben ik zelf.... ineens snap ik die spiegel, ik begrijp waarom deze er is! Wat dankbaar ben ik dat deze spiegel niet heeft opgegeven, mij gewezen heeft op mijn zelfmedelijden,  nu kan ik weer zien waar ik heen mag, uit liefde voor mijzelf moet het van af nu allemaal anders! Ik voel de steun vanaf de andere kant, mijn Clavo! Voor Jou en dankzij jou kan ik dit, gaat mij dit lukken!

En kijk mij nu....♡ 

Liefs Mandy 

Ik twijfelde, mijn hart maakte geen sprongetje meer....

 

Wow! 

Al een paar dagen voel ik enige tot ernstige twijfel over de visie en missie van mijn Nobee.

 Mijn hart maakte niet meer het bekende sprongetje , m'n buik voelde geen kriebeltje meer , mijn ogen kregen niet meer die twinkeling.. 

Ik heb het universum, mijn gidsen gevraagd om een teken en daarna heb ik het los gelaten en ben ik andere dingen gaan doen!

Dankbaar en gelukkig dat ik dit gedaan heb want vanmorgen begon het universum mij de weg te wijzen!

Nadat ik Lyna naar school bracht, werd ik onderweg naar huis aangesproken , door een mooi klein mannetje hij wilde wel even weten of ik ook een juf was en waar? dan wilde hij daar ook wel even heen komen!

Ineens voelde ik weer een beetje waar mijn hart naar verlangde...

Mijn aandacht ging eerst nog even uit naar de dagelijkse taakjes, eenmaal thuis kon de laptop ook weer aan want ik had mij ingeschreven voor (wéér) een online masterclass....

De hoop om net even dat 'iets' te horen waarvan ik weer 'aan' zou gaan... ondertussen komen er allemaal ideeën in mij op en schrijf de notitie's in m'n telefoon goed vol met allemaal onderwerpen, ideeën waarvan ik weer dat sprongetje in mn hart ervaar, ook vulde mijn buik zich steeds voller met die vlinderachtige kriebels! (net zoals nu als ik dit bericht schrijf!)

 
lekker aan het creëren in mn creatie bubbel wordt mijn oog getrokken naar de klok.....

Ik kijk naar de klok en schrik, ineens krijg ik de ingeving dat er een vragen uurtje is met 1 van de coaches waarvan ik een training volg! Snel ingelogd in de hoop nog iets mee te kunnen krijgen....

pppfff...

geloof het of niet, het onderwerp van gesprek was gewoon precies het geen waarmee ik mijn notitie's net mee vol had geschreven , het universum heeft mij weer een pracht cadeau gegeven! een bevestiging van mijn twijfel! zo dankbaar en blij dat ik weet welke kant ik op ga met Nobee, ik zie in eens allemaal mogelijkheden, begrijp in eens waar ik kan verbinden!

Mijn passie zijn mijn kinderen ook 'het werken' met kinderen vooral met de allerkleinste was voor mij iets wat zo als vanzelf ging, koste mij geen moeite, gaf mij juist energie! Collega's die mij de babyfluisteraar noemde omdat ik op één of andere manier voelde wat de allerkleinste probeerde te vertellen zonder woorden! Telepathie? 14 jaar ervaring in de kinderopvang (0-4 jaar) opgedaan en met enig nieuwsgierigheid en bewondering voor de ontwikkelingen van die pracht wezens constant kunnen observeren, onderzoeken en registreren!

Tijdens mijn jeugd heb ik ervaren en mogen leren , ik wist vanaf het begin van m'n eerste zwangerschap dat ik mijn kind(eren) een opvoeding wilde geven waar ik bewuste keuzes in ging maken, liefdevol en in het hier en nu! Door de ervaring wist ik wat ik niet wilde, wat wilde ik dan wel? hier begon mijn zoektocht naar wat het beste bij mij en ons paste, veel tijd besteed aan activiteiten en oefeningetjes op te zoeken bij het thema wat er bij ons thuis speelde of op de groep waar ik werkte!

Hier geniet ik nu nog van! en ik weet dat dit van waarde kan zijn voor andere ouders die hier zoekende in zijn, dit is wel gebleken tijdens die 14 jaar als pedagogisch medewerkster!

Al met al, genoeg ervaring, kennis en kunde opgedaan in al die jaren, waardoor ik niet kon kiezen: ouders of het kind

Ik hoef ook niet te kiezen! Het kan ook gewoon en en!

360 graden ondersteuning! ondersteuning voor het hele gezin, die liefdevolle ouders EN Hun volmaakte kind! Cirkel-Werk omdat de liefde voor je kind oneindig is!

Wil je mij laten weten wat je dacht en voelde toen je dit berichtje las?

Liefs Mandy